"Podróż po miłość" [ tom 1 trylogii] - Dorota Ponińska

„Podróż po miłość” to debiut literacki Doroty Ponińskiej, trzeba przyznać, że udany. Powieść czaruje klimatem Orientu i połączenia kultury wschodniej z polską. Z jednej strony śledzimy losy Emilii Konarskiej, z drugiej poznajemy wschodniego mistyka i poetę – Rumiego.

Ojciec dziewczyny, Emilian Konarski uczestniczył w powstaniu listopadowym, co spowodowało konfiskatę majątku i odebranie domu. Jego żona wraz z córką zostały na łasce rodziny. Maria Konarska w czasie nieobecności męża gaśnie w oczach i w końcu umiera. Po jej śmierci ciotki Emilii umieściły ją w klasztorze, gdzie dorastała pod okiem sióstr zakonnych. Dziewczynka z czasem przyzwyczaiła się do klasztornego życia i polubiła je. Była dumna, gdy matka przełożona wybrała ją na swoją następczynię. W krótkim czasie po rozmowie z siostrą przełożoną w klasztorze zjawia się Tatar, Selim, co zmienia jej plany na przyszłość. Wyrusza wraz z nim w drogę do Turcji, aby odszukać ojca.

Po drodze poznaje lorda Gainfula, który ofiaruje swoją pomoc w poszukiwaniach. Jednak ma też własne plany co do Emilii, które krzyżuje mu pojawienie się Zakira, który ratuje ich z rąk porywaczy. Gainful ucieka zostawiając dziewczynę w rękach Turka.

Z początku Emilia jest oszołomiona i wystraszona, z czasem znajduje wspólny język z nowo poznanym mężczyzną. Zakir opowiada jej o swoim ulubionym poecie Rumim, a ona cytuje mu Mickiewicza. Znajdują wspólny język, chociaż żyją w różnych kulturach i mają odmienne poglądy religijne. Emilia zamieszkała w haremie Gulsen, matki Zakira oraz zaprzyjaźniła się z jego siostrą. Zapoznawała się z kulturą Wschodu, klimatyzowała się w nowym miejscu, lecz nadal poszukiwała ojca, a Zakir jej w tym pomagał.

Gdy zaczęło się wydawać, że życie Emilii Konarskiej nareszcie się poukładało i los znowu się do niej uśmiechnął, ponownie zjawia się lord i krzyżuje jej plany.

Jak potoczy się dalej życie kobiety w nowym kraju? Czy uda jej się uratować miłość i odnaleźć ojca?

Pomysł z umieszczeniem polskich bohaterów w klimacie Orientu i połączenie postaci fikcyjnych z historycznymi spodobał mi się. Fachowe przypisy u dołu stron rozjaśniały terminy i pozwalały lepiej zrozumieć treść. Powieść czytało się przyjemnie i szybko. Fabuła jest oryginalna i ciekawie przedstawiona oraz barwna. Jest to niezwykła powieść obyczajowa z elementami przygody i romansu. Dwutorowe przedstawienie fabuły jest wielkim plusem książki.

Wbrew stereotypom kultura chrześcijańska i muzułmańska mają wiele wspólnego i nie wszystko je różni.

Trzeba tylko wiedzieć jak je interpretować.

Pisarka pokazała również, że miłość ma różne oblicza ludzkie i boskie.

„Podróż po miłość” to doskonałe rozpoczęcie trylogii, jedynie jej kolejne tomy wychodzą w zbyt dużym odstępie czasowym. Wkrótce recenzja drugiego tomu. 

Recenzja dla: