„Chwila
szczęścia” to powieść obyczajowa autorstwa Federico Moccii.
Jest to pierwsza książka tego autora, ale wcześniej zapoznałam
się z ekranizacjami jego powieści, które mają intrygujące
tytuły: „Trzy metry nad niebem” i „Tylko Ciebie chcę".
Zamierzam bardziej wgłębić się w twórczość tego pisarza.
 |
| źródło |
Federico
Moccia – włoski pisarz, scenarzysta i reżyser. Jego pierwsza
powieść - „Trzy metry nad niebem” odniosła we Włoszech
niebywały sukces i stała się książką kultową. Tylko w 2004
roku miała pięć dodruków. Do tej pory sprzedano ponad milion
osiemset tysięcy egzemplarzy. Za „Trzy metry nad niebem” autor
otrzymał nagrodę Premio Torre di Castruccio, w kategorii Narrativa
2004 oraz Premio Insula Romana, w kategorii młodzi dorośli 2004.
Wszystkie książki włoskiego pisarza zostały sfilmowane. Moccia
cieszy się ogromną popularnością wśród czytelników na całym
świecie, prawa do jego książek zostały sprzedane do wszystkich
krajów europejskich (od Portugalii po Rosję), a także do Japonii i
Brazylii.
Główny bohater, młody Włoch, Nicco, pracuje w rodzinnej firmie, a popołudniami w biurze handlu nieruchomościami. Ma dziewczynę, Alessię, którą bardzo mocno kocha, ale wcześniej nie zdobył się na to, aby jej o tym powiedzieć. Postanawia poczekać do dnia jej urodzin, żeby poprzez prezent wyrazić swoje uczucia. Gdy ma już zrealizować swój cel, to słyszy od niej słowa: "przykro mi" i Alessia odchodzi bez dodatkowych wyjaśnień. Nicco się załamuje tym wszystkim. Z pomocą przychodzi jego przyjaciel, którego nazywają Gruby. Dzięki niemu poznaje dwie Polki czyli Anię i Paulinę. Od tej chwili większość czasu spędzają w czwórkę.
Nicco
myśli bezustannie o Alessi, ale w końcu poddaje się urokowi Ani.
Co
będzie dalej?
„Przyjaciół
nie musisz rozumieć, akceptujesz ich.”
Na
podstawie książki oraz wspomnianych już przeze mnie ekranizacji
stwierdzam, że Federico Moccia potrafi pięknie opisywać uczucia,
przeżycia, problemy, malownicze miejsca. Jednak tej powieści
brakuje magnesu, który wciągnąłby mnie bez reszty. Jednakże
nadal chcę i będę czytać jego powieści, gdyż słowa zawarte w
jego książce zapadają w pamięć.
A
to kilka fragmentów, które przyciągnęły moją uwagę.
„Wydaje
nam się, że znamy ludzi, którzy żyją wokół nas, ale jesteśmy
w błędzie. Nie znamy ich myśli, lęków, obaw. Często mylnie ich
oceniamy, porównujemy do siebie samych, przymierzamy do swoich
zwyczajów, do własnego postrzegania świata.”
„(…)
nasze życie to ciągłe łapanie równowagi. Kiedy wydaje ci się,
że już ją osiągnąłeś, wydarza się coś, co sprawia, że
ponownie ją tracisz. Upadasz do przodu lub do tyłu i znowu
próbujesz ją złapać. Czasami nie jest to możliwe, więc musisz
zmienić swoje życie, a to z kolei bywa trudne. Zanim się
obejrzysz, wygląda ono zupełnie inaczej.”
„(…)
życie to film z jednym tylko ujęciem, nie ma dubli.„
„Straciłem
coś i to spowodowało, że przestałem marzyć, a jednego jestem
pewien: bez marzeń nigdzie nie dojdziesz.”
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Muza S.A oraz Business&Culture.