Przejdź do głównej zawartości

„Osobliwy dom Pani Peregrine” - Ransom Riggs

Osobliwy dom Pani Peregrine” to książka, której do niedawna nie brałam pod uwagę w kategorii ' do przeczytania'. Przeglądałam jednakże stronę wydawnictwa w poszukiwaniu nowości do przeczytania i natknęłam się tam na kontynuację powieści „Miasto Cieni”. Przeczytałam opis i stwierdziłam, że muszę przeczytać całość. Tak się złożyło, że wydawca miał jeszcze pierwszy tom i spokojnie mogłam zacząć moją przygodę w rzeczywistości stworzonej przez Ransom'a Riggs'a.


Ransom Riggs to amerykański pisarz, który zadebiutował właśnie „Osobliwym domem Pani Peregrine”. Jest to powieść przeznaczona dla młodzieży, ale czy tylko? To pytanie, na które odpowiedź padnie troszkę dalej w mojej recenzji.

Po przekartkowaniu stron powieści treść wydała mi się trochę dziwaczna i ekscentryczna. Czemu? Bowiem zawiera kilkanaście naprawdę niecodziennych fotografii, które mimo swojego niewiarygodnego wyglądu, to jednak według autora są autentyczne. O czym jest ta historia? Otóż początkowo pozornie zwykłe życie chłopca imieniem Jacob i jego późniejsze przygody obracają się wokół tych właśnie zdjęć.
Jacob w dzieciństwie słuchał opowieści dziadka o chwilach spędzonych w Walii, chłonął je jak gąbka wodę i w nie wierzył. Niestety w momencie, gdy powtórzył opowieści dziadka w szkole, to został wyśmiany z powodu swojej naiwności. Po tym wydarzeniu główny bohater poinformował swojego dziadka, że już nie wierzy w jego opowiastki. Po pewnym czasie jego dziadek Abraham Portman zmarł, a życie chłopca diametralnie się zmieniło... na lepsze czy gorsze?
Tego dowiecie się sami, gdy sięgniecie biorąc po opisywaną tutaj osobliwą powieść, która pochłania niczym wir wodny, którego końca nie widać.
Jedynym minusem jest przekręcenie tytułu powieści przez tłumacza. W oryginale są słowa: "Miss Peregrine", które należy przetłumaczyć "panna Peregrine".
To pierwsza tego typu powieść młodzieżowa, którą miałam okazję przeczytać. Polecam ją młodzieży, ale również dorosłym. Wręcz trzeba zapoznać się z jej treścią oraz z zamieszczonymi w niej fotografiami.

Wkrótce pojawi się recenzja „Miasta Cieni”.


Recenzja dla:

Media Rodzina

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Elena. Burzliwe lato” Nele Neuhaus

„Elena. Burzliwe lato” to kontynuacja młodzieżowej powieści Nele Neuhaus „Elena. Wygrać z losem”. Książka ta została wydana nakładem wydawnictwa Media Rodzina całkiem niedawno. W poprzednim tomie rodzice Eleny przejeli po jej dziadku spory dług, który musieli spłacać w ratach. Związek głównej bohaterki i jej ukochanego napotyka na wiele przeszkód z powodu kłótni między ich rodzinami. Drugi tom powieści opisuje dalsze losy ich młodzieńczej miłości. Wiele spraw się zmienia. Na przykład Fritzi, ukochany koń dziewczyny, jest zdrowy i bierze udział w zawodach jeździeckich. Z tego powodu Elena rzadziej spotyka się z Timem, gdyż wcześniej trening Fritziego był pretekstem do potajemnych, popołudniowych randek na łące. W szkole Elenie na złość robi znienawidzona przez nią koleżanka z klasy, która kiedyś zrobiła sobie zdjęcia z Timem i teraz się nimi wszystkim chwali. Dodatkowo ktoś potem z ukrycia pstryka fotkę naszej parze zakochanych i wrzuca ją na portal społecznościowy, gdzie pojawia...

Warszawskie Targi Książki - krótka foto relacja

Na targach byłam w sobotę, to już moje 3 targi w Warszawie. Sobota dlatego, iż chciałam nareszcie mieć  podpisaną resztę książek  Ćwieka. Szkoda mi niemożności spotkania z Anetą Jadowską i Martą Kisiel ze względów na powrót do Wrocławia. Cieszę się niezmiernie ze spotkania z Ulą Słonecką, którą pozdrawiam z Wrocławia i liczę na kolejne spotkania. :) Miło było również zobaczyć się znów z Violą Wiśniewską. Zeszło roczne targi pod pewnymi względami wydają mi się być.... Do zobaczenia następnym razem... może na targach ?

„Szamańskie Tango”

Już dawno chciałam napisać o książce „Szamańskie tango” Anety Jadowskiej.  Jednak skutecznie  przyblokowała mnie rekonwalescencja pooperacyjna. Potem przeszkodą był półpasiec, który na koniec roku na chwilę odpuścił.  To była szansa na samorealizację poprzez czytanie i pisanie. „Szamańskie Tango” to drugi tom cyklu szamańskiego, którego akcja (tak jak w cyklu o Dorze Wilk) toczy się w Toruniu i w alternatywnym Thornie. Książka opisuje losy Witkacego i jego nastoletniej córki, która poznaje swojego ojca oraz uczy się bycia szamanką. W tym tomie Witkacy musi rozwikłać kolejną, w swojej policyjnej karierze, zbrodnię. Jednak znalezienie rozwiązania sprawy wydaje się być łatwiejsze, niż poskromienie butnej nastolatki. Na dodatek jest jeszcze pewien Sęp, który również miesza w życiu policjanta, co wprowadza jeszcze więcej chaosu. Witkacy nie ma innego wyjścia, musi zapanować nad tym bałaganem... Książka jest idealnym poprawiaczem nastroju. Zbyt szybko się...