Przejdź do głównej zawartości

Przyjaciele po grób" czyli, zagadka z Zoo




„Przyjaciele po grób” autorstwa Nele Neuhaus zalicza się do gatunku powieści, gdzie główny wątek to wątek kryminalny. Mimo że ostatnio zraziłam się do tego gatunku powieści, lektura sprawiła, że wraca powoli do mych łask.

Książka ta pokazuje co się może wydarzyć, gdy pieniądze, zazdrość i sława staną się ważniejsze niż długoletnia przyjaźń.

Autorka urodziła się w 1967 w Münster w Westfalii dorastała natomiast w Padeborn. Potem pracowała w agencji reklamowej i studiowała prawo, historię i germanistykę.
Pierwsze swoje powieści wydała własnym sumptem, a w 2008 roku odkryło ją wydawnictwo Ullstein. Bohaterowie książek Nele, para policjantów – Oliver von Bodenstein i Pia Kirchhoff – zapewnili jej ogromną rzeszę fanów i popularność, czyniąc jedną z najpoczytelniejszych niemieckich autorek.

Powieść rozpoczyna makabryczne znalezisko dokonane przez pracowników w kronberskim ZOO – na wybiegach zwierząt zostają znalezione ludzka stopa i dłoń. Nieopodal ZOO, na łące, komisarz Oliver von Bodenstein i Pia Kirchhoff znajdują resztę męskiego ciała. Okazuje się, że zamordowany to Hans Ulrich Pauly, znany wszystkim przeciwnik rozbudowy B8. Działalność Paul'ego ma rzecz wstrzymania rozbudowy drogi przysporzyła mu wielu wrogów. Po szczegółowej sekcji zwłok policja jest przekonana, że nie był to wypadek, przesłuchani zostają wszyscy znajomi nauczyciela. Kiedy policja, po szczegółowej sekcji zwłok wyklucza wypadek jako przyczynę śmierci, przesłuchani zostają po kolei wszyscy znajomi zamordowanego nauczyciela. W kręgu głównych podejrzanych znaleźli się m.in. prezes firmy budowlanej, była żona zmarłego, urzędnicy miejscy oraz kilkoro dzieci, które stawiały sobie Pauly'ego za wzór. Kiedy, w trakcie śledztwa dotyczącego śmierci Pauly'ego, Bodenstein i Kirchhoff natrafiają na kolejne ciała osób popierających zamordowanego nauczyciela, sprawa znalezienia mordercy zaczyna się komplikować. W czasie trwania śledztwa Pia Kirchhoff zaprzyjaźnia się z dyrektorem ZOO Panem Sanderem, w swoim domu natrafia na bukiet róż – symbol wstrząsającego przeżycia sprzed lat.

Jak potoczy się śledztwo? Jak rozwinie się znajomość Pii i Sandera? Kto okaże się mordercą?
Tego Wam nie zdradzę, sięgnijcie po książkę „Przyjaciele po grób” i przekonajcie się sami!

„Przyjaciele po grób” to z pewnością powieść lekka w odbiorze w sam raz dla osób z mocnym żołądkiem. Wszystko jest tak barwnie opisane, że czytając książkę jesteśmy w stanie wyobrazić sobie miejsce przebiegu wydarzeń.

Powieść ukauje, gdzie może nas zaprowadzić ślepa zazdrość wobec drugiego człowieka.
Tarek się z niego nabijał, ale oczywiście za jego plecami. Skończony palant. Tak uważam, bo nie wolno robić takich rzeczy. Dla mnie przyjaciele nie mogą mówić o sobie źle, choćby się działo nie wiem co.”
Przytoczyłam wypowiedź jednego z bohaterów, gdyż moim zdaniem zawiera przesłanie, którym powinniśmy się kierować w życiu. „Przyjaciele po grób” jest lekturą godną polecenia i zachęcam do jej przeczytania każdego, kto chce na chwile zapomnieć o szarej codzienności.



Za książkę serdecznie dziękuje wydawnictwu Media Rodzina.



Tytuł: „Przyjaciele po grób”
Autor: Nele Neuhaus
Wydawnictwo: Media Rodzina
Rok wydania: 2013
Stron: 400
Gatunek: Kryminał

Ocena: 10/10









Recenzja dla magazynu debiutext.eu

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

„Elena. Burzliwe lato” Nele Neuhaus

„Elena. Burzliwe lato” to kontynuacja młodzieżowej powieści Nele Neuhaus „Elena. Wygrać z losem”. Książka ta została wydana nakładem wydawnictwa Media Rodzina całkiem niedawno. W poprzednim tomie rodzice Eleny przejeli po jej dziadku spory dług, który musieli spłacać w ratach. Związek głównej bohaterki i jej ukochanego napotyka na wiele przeszkód z powodu kłótni między ich rodzinami. Drugi tom powieści opisuje dalsze losy ich młodzieńczej miłości. Wiele spraw się zmienia. Na przykład Fritzi, ukochany koń dziewczyny, jest zdrowy i bierze udział w zawodach jeździeckich. Z tego powodu Elena rzadziej spotyka się z Timem, gdyż wcześniej trening Fritziego był pretekstem do potajemnych, popołudniowych randek na łące. W szkole Elenie na złość robi znienawidzona przez nią koleżanka z klasy, która kiedyś zrobiła sobie zdjęcia z Timem i teraz się nimi wszystkim chwali. Dodatkowo ktoś potem z ukrycia pstryka fotkę naszej parze zakochanych i wrzuca ją na portal społecznościowy, gdzie pojawia...

Warszawskie Targi Książki - krótka foto relacja

Na targach byłam w sobotę, to już moje 3 targi w Warszawie. Sobota dlatego, iż chciałam nareszcie mieć  podpisaną resztę książek  Ćwieka. Szkoda mi niemożności spotkania z Anetą Jadowską i Martą Kisiel ze względów na powrót do Wrocławia. Cieszę się niezmiernie ze spotkania z Ulą Słonecką, którą pozdrawiam z Wrocławia i liczę na kolejne spotkania. :) Miło było również zobaczyć się znów z Violą Wiśniewską. Zeszło roczne targi pod pewnymi względami wydają mi się być.... Do zobaczenia następnym razem... może na targach ?

„Szamańskie Tango”

Już dawno chciałam napisać o książce „Szamańskie tango” Anety Jadowskiej.  Jednak skutecznie  przyblokowała mnie rekonwalescencja pooperacyjna. Potem przeszkodą był półpasiec, który na koniec roku na chwilę odpuścił.  To była szansa na samorealizację poprzez czytanie i pisanie. „Szamańskie Tango” to drugi tom cyklu szamańskiego, którego akcja (tak jak w cyklu o Dorze Wilk) toczy się w Toruniu i w alternatywnym Thornie. Książka opisuje losy Witkacego i jego nastoletniej córki, która poznaje swojego ojca oraz uczy się bycia szamanką. W tym tomie Witkacy musi rozwikłać kolejną, w swojej policyjnej karierze, zbrodnię. Jednak znalezienie rozwiązania sprawy wydaje się być łatwiejsze, niż poskromienie butnej nastolatki. Na dodatek jest jeszcze pewien Sęp, który również miesza w życiu policjanta, co wprowadza jeszcze więcej chaosu. Witkacy nie ma innego wyjścia, musi zapanować nad tym bałaganem... Książka jest idealnym poprawiaczem nastroju. Zbyt szybko się...