Pasjonaci o książkach i nie tylko

Od 27 do 29 czerwca we Wrocławiu odbywały się X Dni Fantastyki. W programie można było znaleźć ciekawe panele, spotkania autorskie, dyskusje, konkursy i wiele innych punktów. Ja wpadłam tylko na kilka, które odbywały się w piątek i sobotę, w większości były związane z książkami, a  jakżeby inaczej w moim przypadku. Dziś popełniam fotorelację z tych dwóch dni uzupełnioną małymi komentarzami i podsumowaniem na koniec. 

Od 1959 roku do 1983 roku Adam Słodowy w telewizji pokazywał, jak można zostać majsterkowiczem. W latach osiemdziesiątych publikowane były różne poradniki z serii "Urządzamy mieszkanie". W XXI wieku mamy w Polsce o wiele większy dostęp do przeróżnych rzeczy przydatnych w domu, ale nadal warto samemu popracować nad uatrakcyjnianiem swojego "kawałka podłogi". Z tego powodu wielu różnych autorów stworzyło wspólnie książkę „Urządzamy mieszkanie. Praktyczny poradnik”, gdzie każdy znajdzie dla siebie cenne wskazówki.

Kochane dzieci! Dzisiaj specjalnie dla Was napiszę o książce "Bzik & Makówka przedstawiają: Zgniłobrody i luneta przeznaczenia", która jest przeznaczona dla Milusińskich w wieku od 6 do 10 lat. Od dawna czytam inne książki, ale teraz postanowiłam zobaczyć, co się dzieje w świecie dzieciństwa. Moimi dwoma z kilku, ulubionymi książkami dzieciństwa są "Dzieci z Bullerbyn" i  "Pies, który jeździł koleją".  O Zgniłobrodym napisał Rafał Witek, który jest korsarzem i podróżnikiem. Na początku był majtkiem pokładowym na statku pirackim "Piaskownica", a po paru latach zrobił karierę i dzięki temu w końcu dowodził galeonem "Trzepak". Galeon to taki duży okręt pływający po morzach i oceanach. Autor książki został pewnego dnia pojmany i osadzony w szkole podstawowej, a potem był wielokrotnie przenoszony do różnych miejsc, gdzie musiał uczyć się dodawania, mnożenia i innych rzeczy. Po wielu przygodach chwycił za pióro i zaczął pisać książki. Je

„ Jeszcze tylko jeden nieboszczyk” autorstwa Ramiro Pinilli to kryminał z popularnej serii „Gorzka Czekolada”. Głównym bohaterem jest Sancho Bordaberri czyli księgarz, który posiada wszystkie cechy potrzebne dobremu autorowi książek. Chodzi przede wszystkim o to, że ma głowę pełną pomysłów, inspirację czerpie z dzieł popularnych pisarzy, a przy tym jest wytrwały w dążeniu do celu oraz odporny na porażki. Brakuje mu tylko jednego - nie potrafi przelać swoich myśli na papier. Od dłuższego czasu uświadamia go w tej kwestii wydawca. Czy w takiej powieści o pisarzu można znaleźć kryminał? Okazuje się, że jak najbardziej jest to możliwe. Źródło: strona wydawcy

Postanowiłam zabrać się za kolejną książkę tematyczną. Tym razem chodzi o „Ogrody w mieście. Projektowanie przestrzeni i roślinności” autorstwa Ann – Marie Powell. Zapewne niektórzy chcieliby mieć własny ogród w mieście, ale nie wiedzą, w jaki sposób całość pięknie skomponować z otoczeniem.

„ Magia Krwi” to powieść autorstwa Tessy Gratton. Po przeczytaniu opisu w mojej wyobraźni pojawił się obraz mrocznego świata. Okładka przyciąga wzrok i sprawia, że zaczynamy snuć przeróżne wizje dotyczące zawartości książki, która dzięki temu efektowi tak dobrze się zapowiada. Źródło Lc

Swego czasu napisałam, że wolę omijać debiutanckie książki polskich pisarzy. Jednakże ostatnio zrobiłam się trochę bardziej tolerancyjna i daję szansę przeróżnym publikacjom, a przy okazji już nie ograniczam się tylko do moich ulubionych gatunków literatury. Dzięki temu dałam szansę powieści „Zapach miasta po burzy”, której autorem jest Olgierd Świerzewski. Jest to książka z gatunku literatury political fiction oraz debiut autora. A teraz przejdę do szczegółów.

Bramy raju  to ostatni tom cyklu opisującego przygody Schuyler Van Alen i jej przyjaciół. Autorką jest Melissa De La Cruz. Czytałam również poprzednie jej powieści, więc chciałam przeczytać i tę książkę, żeby poznać dalszy ciąg tej intrygującej historii. Melissa De La Cruz (ur. 7 lipca 1971 r.) to urodzona na Filipinach dziennikarka oraz autorka książek dla młodzieży i dorosłych, która z wykształcenia jest historykiem sztuki i języka angielskiego. Najpopularniejsze stworzone przez nią cykle powieściowe to  Au Pair  oraz  Błękitnokrwiści . Współpracuje także z czasopismami, m.in.  Glamour ,  Cosmopolitan  oraz  The New York Times . Jeżeli chodzi o życie zawodowe, to, jak sama mówi, podejmowała się najróżniejszych prac, a dopiero w pisaniu odkryła swoje powołanie. Ukończyła Columbia University w Nowym Jorku. Obecnie mieszka wraz z mężem w Los Angeles. Jej powieści były wielokrotnie polecane przez Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich. Dla poszukujących ciekawych informacji dodam, ż

Powieść „Bezmyślna” autorstwa S.C Stephens to pierwsza część wchodzącej na polski rynek trylogii. Potem ukażą się dwie pozostałe części z tej serii: "Swobodna" oraz "Niepokorna". Na okładce są zacytowane przeróżne opinie pierwszych czytelników. Widać dzięki temu, że ta lektura wzbudza ogromne emocje. Niektórzy ją pokochają, inni wręcz przeciwnie. A teraz napiszę kilka słów o  samej fabule.

Tym razem napisałam o książce „Kłamca 2,5 Machinomachia” Jakuba Ćwieka, której powstanie nie było planowane przez autora. Znajdują się w niej dwa opowiadania i nowelka oraz zasady gry "Kłamcianka". Książka ma jedynie około 190 stron, ale dlatego, że jest tylko dodatkiem do gry. Zazwyczaj ten pisarz tworzy dłuższe dzieła. „ - Ten, kto pisa ł ten skrypt - mrukn ął Jerome - musia ł wy ć pa ć chyba wszystkie dragi ś wiata.” źródło strona wydawcy

Dziś - dzień dziecka. Dziecko to każdy z nas, bowiem nawet dorośli wciąż są, ale również  mogą nadal się nimi czuć.  Każde dziecko o czymś marzy o jednym bardziej o drugim mniej jednak zawsze jest to coś, co jest dla niego rzeczą najważniejszą z pośród tak wielu innych jego pragnień.  Życzę wszystkiego o czym marzą oraz niezliczenie wielu książek !!  Ja już swoje prezenciki mam,  a Wy? A to prezent ode mnie dla Was Kochani :) P.S Kto będzie na Dniach Fantastyki ?? I co powiecie na konkurs? 

C ecilia Ahern to pisarka, która mimo młodego wieku, zdobyła uznanie czytelników na całym świecie. Z pewnością najbardziej znaną jej powieścią jest „P.S. Kocham Cię”, które doczekało się nie tylko kilkudziesięciu tłumaczeń, ale też adaptacji kinowej. Charakterystyczną cechą powieści Ahern jest ich pozytywne przesłanie i przekonanie, że warto wierzyć w ludzi do końca. Podobnie jest w przypadku książki „Sto imion”.